Σύμφωνα με τον αντίστοχιο πίνακα, οι Έλληνες φοιτητές συνεχίζουν να προτιμούν σταθερά τα ιατρικα επαγγέλματα (Ιατρική, Οδοντιατρική, Φαρμακευτική). Δύο είναι οι κύριες κατηγορίες φοιτητών που επιλέγουν να σπουδάσουν τα συγκεκριμένα γνωστικά πεδία:
1. Όσοι αποτύγχανουν οριακά να εισαχθούν στα ελληνικά πανεπιστήμια, και
2. εκείνοι που βλέπουν τις σπουδές τους ως μέσον σίγουρης επαγγελματικής αποκατάστασης, αφού οι γονείς τους τυγχάνουν είτε ιατροί, είτε οδοντίατροι ή φαρμακοποιοί. Στην προκειμένη περίπτωση, επιλέγουν χώρες με χαμηλά δίδακτρα, όπως τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, των οποίων τα αγγλόφωνα τμήματα κοστίζουν λιγότερο από οποιαδήποτε χώρα εντός Ε.Ε.
Έκπληξη, πάντως, προκαλεί η μεγάλη ζήτηση που παρατηρείται στα παραϊατρικά επαγγέλματα, με κυριότερα αυτά της Κτηνιατρικής (μεγάλη ζήτηση για τα αγγλόφωνα τμήματα στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία), της Φυσικοθεραπείας (υψηλή ζήτηση για το αγγλόφωνο στην Ουγγαρία και το Ελληνόφωνο στην Κύπρο), της Λογοθεραπείας (υψηλή ζήτηση για το ελληνόφωνο στην Κύπρο) και της Εργοθεραπείας (υψηλή ζήτηση για το βουλγαρόφωνο τμήμα στη Βουλγαρία). Φαίνεται ότι ο κόσμος στρέφεται στα παραϊατρικά επαγγέλματα αφού οι αντίστοιχες ελληνικές σχολές δέχονται κάθε χρόνο έναν πολύ μικρό αριθμό φοιτητών, ενώ παράλληλα η ζήτηση στην αγορά παραμένει υψηλή λόγω του μικρού αριθμού επαγγελματιών που έχουν άδεια ασκήσεως στις προαναφερθείσες ειδικότητες. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι, παρόλο τα ελληνικά Κολλέγια αρχίζουν να δημιουργούν προγράμματα για τις παραϊατρικές ειδικότητες, οι απόφοιτοί τους λόγω σχετικού νόμου δεν μπορούν να εκδώσουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, εκτός και αν εγγραφούν στον αντίστοιχο κρατικό φορέα της αλλοδαπής που βρίσκονται τα franchisor πανεπιστήμια με τα οποία συνεργάζονται τα Κολλέγια και στη συνέχεια μεταφέρουν τα επαγγελματικά δικαιώματά τους στον ελληνικό κρατικό φορέα. Πρόκειται για μία επίπονη διαδικασία για τους απόφοιτους των Κολλεγίων, αφού οι αλλοδαποί κρατικοί φορείς απαιτούν τουλάχιστον 4-6 χρόνια εργασιακής εμπειρίας στο εξωτερικό και όχι στην Ελλάδα ώστε να δώσουν “full membership” σε κάποιον απόφοιτο. Γι’ αυτό τον λόγο, οι υποψήφιοι των παραϊατρικών επαγγελμάτων στρέφονται σε οικονομικά αναγνωρισμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού, τα οποία παρέχουν πτυχία που αναγνωρίζονται στην Ελλάδα, έτσι ώστε να καταφέρουν να αποκτήσουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος.
Οι Παιδαγωγικές σπουδές έρχονται στη δεύτερη θέση. Μειωμένο παρουσιάζεται ενδιαφέρον για τα προπτυχιακά προγράμματα, ενώ παρατηρείται αυξημένη προτίμηση σε δύο κυρίως μεταπτυχιακά προγράμματα:
-To 1ο είναι το Μάστερ στην Ειδική Αγωγή (υψηλή ζήτηση για το αγγλόφωνο τμήμα στη Βουλγαρία και το ελληνόφωνο στην Κύπρο), το οποίο επιλέγεται κυρίως από όσους επιδιώκουν να διοριστούν ευκολότερα σε Ειδικά Σχολεία, μια και η διαδικασία του διορισμού τους δεν είναι η ίδια με αυτήν που ακολουθούν οι υπόλοιποι εκπαιδευτικοί για τα Δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια. Άλλη κατηγορία ενδιαφερόμενων για το συγκεκριμένο μεταπτυχιακό αποτελούν οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί που στοχεύουν σε διευθυντικἐς θέσεις.
-To 2ο μεταπτυχιακό αφορά στο Μάστερ στην Διοίκηση Εκπαίδευσης (υψηλή ζήτηση για το αγγλόφωνο τμήμα στη Βουλγαρία και το ελληνόφωνο στην Κύπρο). Εδώ, οι ενδιαφερόμενοι είναι κυρίως οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί που θέλουν να ακολουθήσουν διευθυντική καριέρα.
Οι Πολυτεχνικές σπουδές έρχονται στην τρίτη θέση. Στις ειδικότητες του Πολιτικού Μηχανικού και του Αρχιτέκτονα παρατηρείται μειωμένη ζήτηση, με αντίστοιχη αύξηση στους τομείς που αφορούν στην Πράσινη Ενέργεια (Εναλλακτικές Μορφές Ενέργειας). Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι πτυχιούχοι Μηχανικών Σχολών (Πολιτικοί Μηχανικοί, Αρχιτέκτονες, Μηχανολόγοι Μηχανικοί, Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί) προτιμούν να κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές σε τομείς που σχετίζονται με την Πράσινη Ενεργεια (Ηλιακή Ενέργεια, Βιοκαύσιμα, Τεχνολογίες Υδρογόνου, Διαχείριση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Ηλεκτροκίνηση, Αιολική Ενέργεια) και όχι σε κάποιον εξειδικευμένο τομέα της επιστήμης των βασικών σπουδών τους. Υψηλή προτίμηση για πτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμμτα στην Πράσινη Ενέργεια δείχνουν στο Ευρωπαϊκό Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο στη Βουλγαρία (με δίδακτρα από 0-1.500 Ευρώ/έτος, ανάλογα με τις επιδόσεις του φοιτητή), το οποίο αποτελεί το μοναδικό Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο των Βαλκανίων εντός Ε.Ε. που προσφέρει αποκλειστικά σπουδές σε αγγλόφωνα τμήματα.
Στις σπουδές που αφορούν στο πεδίο της Οικονομίας και της Διοίκησης Επιχειρήσεων, παρατηρείται πολύ μικρή ζήτηση. Εξαιρούνται οι σπουδές στο Management, τις οποίες συνηθέστερα αποζητούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, για δύο λόγους: α) για να έχουν ένα προβάδισμα στις αξιολογήσεις του Δημοσίου και β) για να ανελιχθούν επαγγελματικά.
Το ενδιαφέρον για τις Νομικές σπουδές παρουσιάζει προοδευτική μείωση. Οι Έλληνες φοιτητές κυρίως προτιμούν τα ελληνόφωνα προγράμματα στα Πανεπιστήμια της Κύπρου. Σημειώνεται ότι τα εν λόγω Πανεπιστήμια προσφέρουν Νομικές σπουδές με κατεύθυνση Ελληνικού Δικαίου, έτσι ώστε η αναγνώριση τους από τον ΔΟΑΤΑΠ να θεωρείται δεδομένη.
Στις θεωρητικές επιστήμες, το ενδιαφέρον σχεδόν μονοπωλείται από την επιστήμη της Ψυχολογίας. Οι πιο δημοφιλείς προορισμοί για προπτυχιακές σπουδές στην Ψυχολογία είναι η Βουλγαρία (αγγλόφωνο τμήμα) και η Κύπρος (ελληνόφωνο τμήμα).
Εν κατακλείδι, παρατηρούμε ότι φέτος, όπως και την τελευταία τριετία, οι χώρες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας παρουσιάζουν την υψηλότερη ζήτηση εν σχέσει με τις υπόλοιπες χώρες, λόγω χαμηλών διδάκτρων, χαμηλού κόστους διαβίωσης και μικρής απόστασης από την Ελλάδα. Επίσης, υψηλή ζήτηση παρουσιάζουν και οι σχολές της Κύπρου (με δίδακτρα 4.500-6.400 Ευρώ/έτος), κυρίως λόγω της γλώσσας. Τέλος, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η εποχή μας σηματοδοτεί την καθίζηση των επιστημών που σχετίζονται με τη διδασκαλία, καθώς δεν σημειώνεται ενδιαφέρον γι’ αυτές από τους φοιτητές πανευρωπαϊκά.
