Το 2012, πάνω από 6.500 Έλληνες γιατροί εργάζονταν στη Γερμανία. Η χώρα αυτή αποτελεί μια διέξοδο, δεδομένου ότι εκτός από τις όποιες άλλες δυσκολίες μπορεί να αντιμετωπίσει στην Ελλάδα ένας απόφοιτος Ιατρικής, έχει ταυτόχρονα και το πρόβλημα της μεγάλης αναμονής για την απόκτηση της ειδικότητας. Η τελευταία, μπορεί να κυμαίνεται από δύο έως δώδεκα χρόνια. Στη Γερμανία, ο χρόνος αυτός είναι μειωμένος, μεταξύ άλλων και επειδή οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κάνουν κάποιο μέρος της ειδικότητάς τους σε εξειδικευμένο ιδιωτικό ιατρείο, κάτι που μειώνει το διάστημα της αναμονής, αλλά δε συμβαίνει στη χώρα μας.
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ
Τέσσερα βασικά βήματα πρέπει να ακολουθήσουν οι ενδιαφερόμενοι:
1. Πτυχίο Ιατρικής
Πρώτη προϋπόθεση για να μπορέσει κάποιος να εξασκήσει την ειδικότητά του στη Γερμανία, είναι η κατοχή ενός πανεπιστημιακού πτυχίου ιατρικής. Όπως θα φανεί σε λίγο, η κατάσταση είναι ευνοϊκή για εκείνους που έχουν αποφοιτήσει από ίδρυμα χώρας της ΕΕ
2. Άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος
Για να πάρει ένας μη Γερμανός πολίτης την άδεια άσκησης επαγγέλματος (Approbation als Arzt), πρέπει να ακολουθήσει μια συγκεκριμένη διαδικασία. Τα καλά νέα όμως είναι πως, αν κάποιος είναι υπήκοος κράτους του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) και έχει επίσης σπουδάσει σε χώρα του ΕΟΧ, τότε έχει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους Γερμανούς αποφοίτους Ιατρικής και μπορεί άμεσα να λάβει την άδεια άσκησης του επαγγέλματος, αρκεί βέβαια να έχει γνώση της γερμανικής γλώσσας σε επίπεδο Β2. Οι χώρες του ΕΟΧ συμπεριλαμβάνουν τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αυστρία • Βέλγιο • Βουλγαρία • Γαλλία • Γερμανία • Δανία • Ελλάδα • Εσθονία • Ηνωμένο Βασίλειο • Ιρλανδία • Ισπανία • Ιταλία • Κύπρος • Λετονία • Λιθουανία • Λουξεμβούργο • Μάλτα • Ολλανδία • Ουγγαρία • Πολωνία • Πορτογαλία • Ρουμανία • Σλοβακία • Σλοβενία • Σουηδία • Τσεχία • Φινλανδία), με την προσθήκη της Ισλανδίας, του Λιχτενστάιν και της Νορβηγίας. Έτσι, η άδεια άσκησης επαγγέλματος, μπορεί να αποκτηθεί με σχετικά απλές διαδικασίες στην περίπτωση πχ ενός Έλληνα πολίτη που έχει αποκτήσει το πτυχίο ιατρικής στη Βουλγαρία ή στη Ρουμανία.
Η αίτηση αναγνώρισης της άδειας άσκησης επαγγέλματος γίνεται προς την αρμόδια αρχή του εκάστοτε κρατιδίου. Μαζί της πρέπει να επισυναφθούν ένα σύντομο βιογραφικό, ένα πιστοποιητικό γεννήσεως, κάποιο έγγραφο που θα πιστοποιεί την εθνικότητα του αιτούντος, το πτυχίο της ιατρικής , ένα πιστοποιητικό που αποδεικνύει τη φυσική καταλληλότητά του και τέλος, ένα αποδεικτικό πως δεν υπάρχει κάποιο ποινικό κώλυμα για την εξάσκηση του επαγγέλματος.
3. Εγγραφή στο επιμελητήριο
Μετά την απόκτηση της άδειας, απαιτείται η εγγραφή στο αρμόδιο ιατρικό επιμελητήριο, κάτι σαν τον Ιατρικό Σύλλογο στην Ελλάδα.
4. «Πως θα βρω κενές θέσεις για ειδικότητα;»
Η Global Education έχει συνάψει συμφωνίες συνεργασίας με Νοσοκομεία και Κλινικές που ενδιαφέρονται να προσλάβουν ανειδίκευτους γιατρούς για εξειδίκευση ή εξειδικευμένους γιατρούς για απασχόληση με άριστους οικονομικούς όρους και συνθήκες εργασίας. Επιπλέον, η Global Education έχει τη δυνατότητα να προετοιμάσει τους ενδιαφερόμενους παρέχοντας εντατικά μαθήματα Γερμανικής γλώσσας, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να μπορούν να αποκτήσουν πιστοποίηση επιπέδου Β2, καθώς επίσης και μαθήματα ιατρικής ορολογίας στη παραπάνω γλώσσα.
Η ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ
Πάνω από 4.000 νοσοκομεία έχουν τη δυνατότητα και την άδεια μετεκπαίδευσης γιατρών. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι πανεπιστημιακές κλινικές (Universitätskliniken), τα ακαδημαϊκά εκπαιδευτικά νοσοκομεία (Akademische Lehrkrankenhäuser) και τα ιδιωτικά ιατρεία (Privat- Praxen). Υπεύθυνη αρχή για την απόδοση της ιατρικής ειδικότητας είναι ο αρμόδιος ιατρικός σύλλογος.
Η ειδικότητα (Ärztliche Weiterbildung) διαρκεί από 4 ως 6 χρόνια, ανάλογα με τον τομέα ειδίκευσης. Έτσι, για να αναφέρουμε ορισμένα μόνο παραδείγματα, για την ειδικότητα στην αναισθησιολογία θα χρειαστούν έξι χρόνια, για τη χειρουργική πέντε χρόνια, για την παθολογία έξι χρόνια, για την οφθαλμολογία πέντε χρόνια, για την ορθοπεδική έξι χρόνια κ.ο.κ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ, ΤΙ;
Δεν είναι λίγοι λοιπόν εκείνοι, που μετά την ολοκλήρωση της ειδικότητάς τους, επιλέγουν να συνεχίσουν τη διαμονή τους στη Γερμανία, εξασκώντας το ιατρικό επάγγελμα. Οι ακαθάριστες αποδοχές ενός γιατρού στη Γερμανία ξεπερνούν, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές που δίνονται σε μια χώρα όπως η Ελλάδα. Σε μια Universitätsklinik για παράδειγμα, μπορεί να προσεγγίσουν τις 3.800 € στη Δ. Γερμανία και τις 3.300 στην Ανατολική. Σε μια Akademische Lehrkrankenhäuser το ακαθάριστο ποσό φτάνει στα 3.600 € στη Δυτική και στα 3.100 στην Ανατολική Γερμανία, ενώ σε ένα ιδιωτικό ιατρείο τα αντίστοιχα ποσά θα ήταν περίπου από 1.500 ως 1.800 €.
Το οικονομικό ζήτημα βέβαια, δεν είναι το μόνο κριτήριο στη λήψη των αποφάσεών μας. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν να γυρίσουν πίσω και να εργαστούν ως γιατροί στην Ελλάδα, έχοντας πίσω τους μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, σε ένα πολύ οργανωμένο σύστημα υγείας και σε μια χώρα όπως η Γερμανία, που είναι γνωστή για την λειτουργική δημόσια διοίκησή της και για τα επιστημονικά της επιτεύγματα…